Szacuje się, że z endometriozą zmaga się nawet 6–15% kobiet. Często powodem zgłoszenia się do specjalisty jest towarzyszący jej ogromny ból, ale i niepłodność. Warto zatem wiedzieć, jak walczyć z tą chorobą. O leczeniu endometriozy z lek. med. Jarosławem Kaczyńskim, specjalistą ginekologiem-położnikiem z kliniki InviMed w Warszawie rozmawiała Katarzyna Miłkowska.
Jakie są główne metody leczenia endometriozy i jaka jest ich skuteczność?
Wszystko zależy od tego, w jakim wieku jest pacjentka i co jest naszym celem terapeutycznym. Inaczej postępujemy, jeśli jest to walka z doskwierającym bólem, a zgoła odmiennie, jeśli priorytetem jest posiadanie dziecka.
W celu zniwelowania bólu zastosujemy leczenie zachowawcze – farmakologiczne. Jest to jednak terapia nieskuteczna w przypadku par starających się o dziecko i zgodnie z aktualną wiedzą medyczną oraz rekomendacjami towarzystw naukowych nie ma żadnych przesłanek co do tego, aby zastosować leczenie farmakologiczne u kobiet z endometriozą w celu poprawienia ich płodności.
Co zatem specjalista może zaproponować w takiej sytuacji?
Gdy mamy do czynienia z niepłodnością w przebiegu endometriozy, jednym z rozwiązań jest leczenie operacyjne. Powinno być ono proponowane także w przypadku endometriozy głęboko naciekającej oraz torbieli endometrialnych jajników (jeśli ich średnica przekracza 3–4 cm). Postępowanie operacyjne ma na celu uwolnienie zrostów, usunięcie ognisk endometriozy czy też właśnie usuniecie torbieli.
Należy przy tym pamiętać, że endometrioza jest przewlekłym stanem zapalnym w organizmie człowieka i poprzez swoją obecność wpływa na jakość komórek jajowych, na skład płynu pęcherzykowego i płynu otrzewnowego, powodując jego większą toksyczność wobec zarodka. Ma również wpływ na zdolność plemnika do zapłodnienia, a wreszcie na jakość zarodków i ich możliwości implantacyjne.
A czy rodzaj leczenia zależy od stopnia zaawansowania choroby?
W przypadku endometriozy łagodnej, tj. I i II stopnia, dopuszczalne jest przyjęcie postawy wyczekującej, ale tylko w odniesieniu do par młodych. Należy pamiętać, że odsetek ciąż poczętych samoistnie, bez jakiejkolwiek interwencji medycznej, wynosi w tej grupie chorych 3,3% na cykl. Parom oczekującym większego zaangażowania należy proponować inseminacje domaciczne w cyklach stymulowanych. W grupie tej odsetek ciąż na cykl wynosi ok. 10%. Natomiast pary powyżej 35. roku życia lub starające się o dziecko ponad rok powinny być kierowane do programu zapłodnienia pozaustrojowego.
W przypadku pacjentek z endometriozą III i IV stopnia (najbardziej zaawansowana postać choroby), pragnących zajść w ciążę, jedynym rozwiązaniem jest rozpoczęcie terapii zapłodnienia pozaustrojowego (IVF).
Endometrioza jest przewlekłym stanem zapalnym w organizmie człowieka i poprzez swoją obecność wpływa na jakość komórek jajowych, na skład płynu pęcherzykowego i płynu otrzewnowego, powodując jego większą toksyczność w stosunku do zarodka.
Endometrioza (gruczolistość zewnętrzna)
Obecność błony śluzowej macicy (czyli endometrium) poza jamą macicy. Ognisko endometriozy zawiera komórki gruczołowe i zrąb endometrium. Choroba najczęściej dotyczy kobiet w wieku rozrodczym. Nie jest znana dokładna przyczyna tej choroby i z tego powodu leczenie ma charakter objawowy.
Podział Martiusa wyróżnia trzy postacie endometriozy:
- w mięśniu macicy lub jajowodzie – endometriosis genitalis interna
- w innych miejscach układu płciowego – endometriosis genitalis externa
- poza układem płciowym – endometriosis extragenitalis
POLECAMY: Dofinansowanie in vitro
Dostęp dla wszystkich
Wolny dostęp
Ten materiał dostępny jest dla wszystkich czytelników Chcemy Być Rodzicami.
