Tropią DNA, by rozróżnić bliźnięta jednojajowe

Jedną ze stosowanych metod śledczych jest analiza mutacji. Polega ona na sekwencji genomu bliźniąt, by rozpoznać mutacje charakterystyczne tylko dla jednej osoby. – Gdy u kogoś w konkretnym miejscu genomu zidentyfikuje się jakąś mutację, można jej szukać w próbkach pobranych z miejsca zbrodni – wyjaśnia dr Graham Williams. – Ponieważ technika ta jest bardzo kosztowna i czasochłonna, mało prawdopodobne, by policję było na nią stać – dodaje.

Metoda, którą proponuje lekarz – tańsza i szybsza – to analiza krzywej topnienia w wysokiej rozdzielczości (ang. high resolution melt curve analysis, HRMA) bazująca na metylacji DNA. Chodzi o to, że z czasem genomy, a bardziej statusy metylacji, bliźniąt jednojajowych coraz bardziej się od siebie różnią. Np. jeden z braci pali, drugi nie znosi dymu tytoniowego, tak samo siostra A woli biegać, gdy siostra B wybiera aktywność w postaci spacerów. – DNA poddaje się działaniu coraz wyższych temperatur, aż do rozpadu wiązań wodorowych w temperaturze topnienia. Im więcej wiązań wodorowych w DNA, tym wyższa temperatura potrzebna do ich rozkładu. W rezultacie jeśli jedna sekwencja DNA jest bardziej metylowana, temperatury topnienia próbek będą różne – wyjaśnia Williams. Zaznacza jednak, że HRMA ma swoje ograniczenia. Jeśli bliźnięta są młode bądź wychowywały się i wciąż żyją w podobnych środowiskach pojawia się problem w różnicowaniu. Dodatkowo metoda jest pomocna tylko, gdy próbki z miejsca zbrodni są świetnej jakości.

Karolina Błaszkiewicz

Dostęp dla wszystkich

Wolny dostęp

Ten materiał dostępny jest dla wszystkich czytelników Chcemy Być Rodzicami. Ale możesz otrzymać więcej posiadając Kontro Premium!

Sprawdź Konto Premium Zaloguj się