Jedną ze stosowanych metod śledczych jest analiza mutacji. Polega ona na sekwencji genomu bliźniąt, by rozpoznać mutacje charakterystyczne tylko dla jednej osoby. – Gdy u kogoś w konkretnym miejscu genomu zidentyfikuje się jakąś mutację, można jej szukać w próbkach pobranych z miejsca zbrodni – wyjaśnia dr Graham Williams. – Ponieważ technika ta jest bardzo kosztowna i czasochłonna, mało prawdopodobne, by policję było na nią stać – dodaje.

Metoda, którą proponuje lekarz – tańsza i szybsza – to analiza krzywej topnienia w wysokiej rozdzielczości (ang. high resolution melt curve analysis, HRMA) bazująca na metylacji DNA. Chodzi o to, że z czasem genomy, a bardziej statusy metylacji, bliźniąt jednojajowych coraz bardziej się od siebie różnią. Np. jeden z braci pali, drugi nie znosi dymu tytoniowego, tak samo siostra A woli biegać, gdy siostra B wybiera aktywność w postaci spacerów.

– DNA poddaje się działaniu coraz wyższych temperatur, aż do rozpadu wiązań wodorowych w temperaturze topnienia. Im więcej wiązań wodorowych w DNA, tym wyższa temperatura potrzebna do ich rozkładu. W rezultacie jeśli jedna sekwencja DNA jest bardziej metylowana, temperatury topnienia próbek będą różne – wyjaśnia Williams. Zaznacza jednak, że HRMA ma swoje ograniczenia. Jeśli bliźnięta są młode bądź wychowywały się i wciąż żyją w podobnych środowiskach pojawia się problem w różnicowaniu. Dodatkowo metoda jest pomocna tylko, gdy próbki z miejsca zbrodni są świetnej jakości.

E-wersja magazynu Chcemy Być Rodzicami do kupienia tutaj!