30 września 2015

„Robiliśmy tak, jak potrafimy” – pierwszy kompleksowy monitoring ośrodków leczenia niepłodności

Stowarzyszenie „Nasz Bocian” przedstawił pierwszy kompleksowy monitoring ośrodków leczenia niepłodności. Dokument wykazał wiele niedociągnięć, jednak były to głównie problemy systemowe.

Przeprowadzony w ciągu ostatnich miesięcy monitoring jest pierwszym dokumentem tego typu w Polsce i jak powiedział prof. Rafał Kurzawa „będzie stanowił poważną podporę dla pacjentów i klinik”. – Czułam się jakbyśmy wspólnie obalali system, który działał wiele lat – mówiła jedna z monitorek, która brała udział w badaniu – Ten projekt jest dowodem na to, że dzięki oddolnej inicjatywie pacjenckiej, dzięki partycypacji obywateli możemy zmieniać rzeczywistość, w której się poruszamy – komentowała.

Raport, co prawda wykazał liczne uchybienia, jednak warto zaznaczyć, że polska medycyna w dziedzinie leczenia niepłodności wciąż się rozwija, a wiele kwestii prawnych z nią związanych przez lata pozostawały nieuregulowane. – Mogliśmy opierać się na doświadczeniu z poprzednich miejsc pracy, zachodnich standardów i własnych wyobrażeniach – powiedział Sławomir Sobkowicz, przewodniczący Polskiego Związku Klinik Leczenia Niepłodności. – Nie mieliśmy polskich wzorców ani regulacji prawnych, na których moglibyśmy się oprzeć. – dodał.

Pomimo wielu błędów, ośrodki leczenia niepłodności wykazały dużą chęć współpracy i wolę zmian -Nie jesteśmy doskonali, ale wszystko można dopracować. Informacja zwrotna od pacjentów jest dla nas bardzo ważna. – skomentowała raport dr Katarzyna Kozioł, prezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu. – Wszystko, co teraz Bocian słusznie próbuje ustandaryzować tworzyliśmy od podstaw, otwierając się na potrzeby pacjenta i dyskutując o nich.

Umowy

Najwięcej kontrowersji wzbudzały wzory umów podpisywane miedzy kliniką a pacjentem. Już w ubiegłych latach do Stowarzyszenia „Nasz Bocian” docierało wiele sygnałów od pacjentów o potencjalnych nieprawidłowościach w zgodach i umowach cywilnoprawnych, które im przedstawiono. Podczas monitoringu część ośrodków nie udostępniła pełnej dokumentacji, jedynie dwa ośrodki niepubliczne udostępniają na swoich stronach internetowych wzorce umów. – Wzory umów powinny być wspólne dla wszystkich ośrodków. Prawnik powinien występować jedynie w roli notariusza, który wysłucha obu stron, spisze ich racje i zadba o zgodność z prawem – wnosiła jedna z monitorek.

Raport wykazał również często pojawiająca się dezinformację w dziedzinie skuteczności leczenia oraz brak opieki psychologicznej. Jak czytamy w raporcie „Aż 95,6 proc. pacjentów zadeklarowało, iż psycholog powinien być dostępny w ośrodku leczenia niepłodności”.

Raport daje przede wszystkim szansę na zmiany na lepsze. Dzięki takim inicjatywom zarówno kliniki, jaki i ustawodawca może – Mam bardzo pozytywny odbiór tego monitoringu, uważam że obraz klinik leczenia niepłodności jednak jest pozytywny, pomimo drobnych niedociągnięć czy poważniejszych nad którymi pracujemy i będziemy pracować- powiedziała dr Kozioł.

Magda Dubrawska

dziennikarka Chcemy Być Rodzicami, doktorantka socjologii.

Anna Wencławska

16 kwietnia 2019

Wasze historie

Marita i Adam zbierają na in vitro. Wzruszająca historia niezwykłego małżeństwa

Znajomość Marity i Adama rozwijała się stopniowo. Najpierw byli zwykłymi kumplami, którzy po prostu dobrze czuli się w swoim towarzystwie – fot. archiwum prywatne

Adam i Marita to wyjątkowe małżeństwo. Choć wiele w życiu przeszli, wiele też osiągnęli. Mają domek na wsi, ogród i dwa koty. „Jesteśmy szczęśliwi, ale prędzej czy później przychodzi taki moment w życiu, kiedy zaczynasz pragnąć dziecka”. Aby spełnić swoje marzenie, założyli internetową zbiórkę pieniędzy.

Nasi bohaterowie poznali się w ośrodku rehabilitacyjnym. „By zrozumieć, dlaczego spotkaliśmy się w takim miejscu, muszę zacząć »z grubej rury«. Obydwoje poruszamy się na wózkach inwalidzkich. Adam w wieku 15 lat miał wypadek samochodowy, co poskutkowało uszkodzeniem kręgosłupa na odcinku Th12” – opowiada Marita, która sama od 13 roku życia porusza się na wózku. W jej przypadku sprawcą niepełnosprawności był guz, który zagnieździł się na odcinku L4/L5 kręgosłupa. „Na szczęście była to łagodna narośl, która zostało wycięta, ale niestety pozostawiła po sobie niedowład kończyn dolnych” wyjaśnia bohaterka.

~~Zobacz też: Zbiórka na in vitro. „Wierzę, że nasze łzy bezradności kiedyś zamienią się na łzy radości”~~

Rozłąka, która była początkiem nowego

Znajomość Marity i Adama rozwijała się stopniowo. Najpierw byli zwykłymi kumplami, którzy po prostu dobrze czuli się w swoim towarzystwie. „Szczerze mówiąc, myślałam, że to znajomość tylko na czas pobytu w ośrodku. Okazało się jednak, że nie. Adam co jakiś czas przyjeżdżał do mnie do domu, po prostu się zakochał” – opowiada kobieta. „Naprawdę bardzo się starał. Problem w tym, że ja wtedy nie bardzo wiedziałam, czego chcę. Choć Adam jest ode mnie młodszy o trzy lata, dojrzałością z pewnością mnie przerasta” – śmieje się.

Życie potoczyło się jednak tak, że przyszli małżonkowie stracili kontakt aż na pięć lat. „Przez ten czas każdy miał swoje życie, związki. Aż pewnego dnia przyśnił mi się sen, który przyśnił się również Adamowi w okresie naszego związku. Poczułam, że muszę upewnić się, czy u niego wszystko w porządku. Zdobyłam numer telefonu i napisałam” – opowiada Marita. Zaczęły się SMS-y, rozmowy i nadrabianie straconego czasu. Już wtedy obydwoje czuli, że na zwykłych rozmowach się nie skończy. Spotkali się w lipcu, we wrześniu byli już parą, a w grudniu Adam oświadczył się Maricie.

„Trochę baliśmy się, co ludzie powiedzą. My jednak wiedzieliśmy, czego chcemy. Zdawaliśmy sobie sprawę, kim dla siebie jesteśmy i jak bardzo dojrzała jest nasza decyzja. Nie musieliśmy poznawać się na nowo, po prostu musieliśmy spotkać się w odpowiednim czasie. Trwało to długo, ale było warto” – zaznacza bohaterka. „Adam twierdzi, że od początku wiedział, że prędzej czy później będziemy razem. Po prostu czekał” – dodaje z uśmiechem. W październiku następnego roku byli już małżeństwem.

~~Zobacz też: Znane blogerki piszące o niepłodności. Dlaczego dzielą się z innymi swoimi doświadczeniami?~~

Do pełni szczęścia brakuje małego cudu

Teraz Marita i Adam mieszkają w domu na wsi. „Sami, samodzielni, z dużym ogrodem i dwoma kotami” – podkreśla bohaterka. Obydwoje pracują, dojeżdżają własnym autem, ale do szczęścia brakuje im jednego. „To wszystko brzmi niby cudownie i jak w bajce. Faktycznie, jesteśmy szczęśliwi, ale prędzej czy później przychodzi moment w życiu pary czy małżeństwa, że zaczynasz pragnąć potomstwa, które dopełni szczęścia i domowego ciepła” – wyznaje. „Odkąd ze sobą jesteśmy, to nie chroniliśmy się przed powiększeniem rodziny. Dlatego po pewnym czasie zaczęło nas zastanawiać, dlaczego nie udaje mi się zajść w ciążę?” – opowiada Marita.

Rozpoczęły się konsultacje, wizyty lekarskie i czas niepewności. „Niestety, na początku trafialiśmy na lekarzy, którzy nie wychodzili poza ramy książkowych przypadków. Reakcja ginekologów na wieść o staraniach o dziecko wyglądała zazwyczaj tak: »proszę zmienić lekarza, bo ja nie mam pojęcia, jak w takich przypadkach prowadzić ciążę«” – opowiada kobieta.

Po pewnym czasie parze udało się jednak trafić na specjalistów, którzy z pełnym zrozumieniem i zaangażowaniem podeszli do sprawy. „Potraktowano nas profesjonalnie, a co najważniejsze – normalnie, jak młodych, kochających się ludzi, którzy pragną mieć dzidziusia” – mówi Marita. „Tak naprawdę jesteśmy zdrowymi, samodzielnymi ludźmi, którzy po prostu prowadzą siedzący tryb życia. Tak, w pełni świadomie mówimy, że jesteśmy zdrowi, dlatego że po zleconych i wykonanych badaniach wiemy, że pod względem płciowym, rozrodczym, jesteśmy pełnosprawną kobietą i pełnosprawnym mężczyzną”.

Dlaczego zatem in vitro? „W naszym przypadku jest to metoda, która jest jedynym rozwiązaniem, jeżeli chodzi o sam etap zapłodnienia. Z racji uszkodzenia naszych kręgosłupów droga, jaką musi pokonać nasienie, jest po prostu za trudna i za długa. Dlatego trzeba temu procesowi pomóc” – wyjaśnia.

~~Zobacz też: Dzięki Facebookowi zebrali pieniądze na in vitro. „Nie sądziliśmy, że kiedykolwiek nas to spotka”~~

Marita i Adam zbierają na in vitro

Małżonkowie nigdy głośno nie poruszali tematu potomstwa z rodziną i znajomymi. Po prostu nie czuli takiej potrzeby. Sprawa ujrzała jednak światło dzienne, kiedy Adam i Marita założyli internetową zbiórkę. Pieniądze są im potrzebne na badania, dojazdy do kliniki, wizyty lekarskie i sam zabieg zapłodnienia pozaustrojowego.

„Szacowany koszt pierwszej próby zapłodnienia to około 15 tysięcy złotych. Kwotę tę musimy uzbierać do końca maja, ponieważ do tego czasu będą ważne nasze badania. Potem wszystko trzeba będzie zacząć od nowa, a to znowu czas, koszty…” – tłumaczy bohaterka. „To bardzo krótki czas na uzbieranie tak dużej kwoty. Stąd pomysł na zbiórkę na portalu pomagam.pl, a konkretny link do naszej zbiórki to pomagam.pl/szumskichcud”.

Zbiórki na in vitro budzą wiele emocji, także tych negatywnych. „Ludzie reagowali różnie. Jedni, choć niezamożni, wpłacali, ile mogli, a drudzy silili się jedynie na niewybredne komentarze” – nie kryje Marita. „Na tatuaż miała a teraz na dziecko zbiera”, „Nie chodzą, a dziecko chcą – brak odpowiedzialności”, „To bezczelność żebrać o in vitro, kiedy ludzie nie mają co jeść”, „Uda się urodzić dziecko to później zbiórka na samochód rodzinny albo nianię, bo stwierdzicie, że nie umiecie się zając dzieckiem?!”. To tylko niektóre z przykrych komentarzy, z jakimi spotkało się małżeństwo po założeniu zbiórki. „Zbieranie pieniędzy na in vitro już samo w sobie jest kontrowersyjne, a gdy jeszcze sprawa dotyczy osób niepełnosprawnych, ludzie nie wiedzą, jak się zachować i co powiedzieć. To temat tabu, coś wstydliwego” – tłumaczy Marita. „Prosimy, nie żądamy czy żebrzemy” – dodaje.

„Jesteśmy pełni nadziei i nastawieni na to, że się uda. Bo dlaczego miałoby się nie udać? Na ślubie ksiądz zinterpretował nasze inicjały (M. A. Sz.) jako: „Masz, bierz. Masz ode mnie miłość, zaufanie i opiekę”. Dlatego teraz chcemy sobie nawzajem dać piękny dar, jakim jest dziecko. Nasze motto to szukać możliwości w ograniczeniach, a nie ograniczeń w możliwościach”.

Pozdrawiamy

Marita i Adam Szumscy

Tagi:

in vitro

niepelnosprawność

Anna Wencławska

Koordynatorka treści internetowych. Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, pasjonatka obcych kultur i języków orientalnych.

materiał prasowy

12 kwietnia 2019

Niepłodność

Położna i jej rola w leczeniu niepłodności – o swoim doświadczeniu opowiada Alina Jedlińska, ambasadorka kampanii „Położna na medal”

O tym, jaką rolę pełni położna w leczeniu niepłodności, opowiada Alina Jedlińska, położna i ambasadorka kampanii „Położna na medal”.

fot. "Położna na Medal"

Niepłodność to jednostka chorobowa, która powoduje niemożność zajścia w ciążę. W 35% przyczyna niepłodności leży po stronie zarówno kobiet jak i mężczyzn, pozostały procent przypadków nie jest jasno określony co do przyczyny. O niepłodności możemy mówić, kiedy przez rok regularnego współżycia tzn. 3 – 4 razy w tygodniu bez stosowania środków antykoncepcyjnych, kobieta nie może zajść w ciążę. O tym, jaką rolę pełni położna w leczeniu niepłodności, opowiada Alina Jedlińska, położna z Kliniki Angelius Provita w Katowicach i ambasadorka kampanii „Położna na medal”.

Rola położnej w leczeniu niepłodności

Rola położnej w leczeniu niepłodności małżeńskiej jest przede wszystkim edukacyjna. To do położnej należy wyedukowanie pary w rozpoznawaniu i scharakteryzowaniu cyklu miesiączkowego, rozpoznanie naturalnych metod płodności w organizmie kobiety.

Jednym z ważniejszych aspektów jest rozmowa z pacjentami borykającymi się z problemem niepłodności. Pacjenci powinni czuć się w obecności położnej bezpiecznie, aby móc otworzyć się przed osobą, której, tak naprawdę, jeszcze nie znają, której będą chcieli zaufać i opowiedzieć swoją historię, czasem jest bardzo długą i skomplikowaną.

Położna – powierniczka

Zdarza się tak, że pacjenci na wstępnej wizycie u specjalisty w dziedzinie niepłodności nie potrafią opowiedzieć o wszystkim, co spowodowane jest ogromnym stresem, nowym otoczeniem, nowymi ludźmi i wtedy to położna staje się powierniczką ich problemów.

Pacjenci często twierdzą, że jakieś pytanie, które powinni zadać lekarzowi na wizycie, jest „głupie”, nie na miejscu lub bez sensu dlatego zadają je właśnie położnej – wtedy czują się równorzędnymi partnerami w rozmowie i rozwiązaniu problemu z jakim się borykają.

Wsparcie położnej podczas badań

Para, u której lekarz wstępnie rozpoznał problem niepłodności, musi przejść szereg badań specjalistycznych, aby potwierdzić diagnozę. Często są to badania bardzo krępujące i wstydliwe dla pacjentów, wtedy położna pomaga przejść przez ten szereg skomplikowanych procedur.

Rola położnej podczas diagnozowania pacjentek polega na asystowaniu lekarzowi w badaniu, oraz w zabiegach takich jak: histeroskopia diagnostyczna, drożność jajowodów, biopsja endometrium. Wtedy położna jest niezastąpiona, zajmuje pacjentkę rozmową, opowiada o tym, co teraz lekarz będzie wykonywał (często pacjentki jednak nie chcą wiedzieć, wolą porozmawiać w tym czasie na inny temat, trzymając położną za rękę).

Wieź położnej i pacjentki

W takich momentach wytwarza się ogromna więź między pacjentką a położną.
Pacjentki w trakcie leczenia często wybierają sobie jedną położną, z którą chcą przejść przez wszystkie procedury, trochę tak jak położna na sali porodowej opiekująca się pacjentką rodzącą od samego początku do końca.

Położna staje się powiernicą wszystkich informacji, często bardzo intymnych. Należy pamiętać o tym, aby zachować zdrowy rozsądek w kontaktach pacjentka-położna, Zawsze należy mieć na uwadze to, aby nie przekroczyć pewnej granicy w relacji z pacjentami, gdyż często zdarza się tak, że przesiąkamy problemami i chcemy pomóc ze wszystkich sił bo pacjentka jest dla nas najważniejsza.

Jest to bardzo niekorzystne dla obu stron, gdyż doprowadzamy do sytuacji, kiedy pacjenci stają się uzależnieni od naszej pomocy. Zachowanie zdrowego rozsądku, profesjonalizmu, ogromnej empatii ze strony położnej doprowadzi do zachowania zdrowych relacji i zapewne do upragnionego celu jakim jest posiadanie dziecka.

Ekspert

Anna Jedlińska

Położna, ambasadorka kampanii "Położna na Medal", laureatka konkursu "Położna na Medal" 2018.

Tagi:

in vitro

leczenie niepłodności

położna

materiał prasowy

Materiały prasowe to teksty przesyłane podmioty zewnętrzne do publikacji w różnych mediach, informują o wydarzeniach, osiągnięciach, bywają zaproszeniami na spotkania.

Chcemy Być Rodzicami

26 marca 2019

Inseminacja

Inseminacja a in vitro – czy mamy wybór?

Inseminacje domaciczne można powtarzać wielokrotnie, jednak przyjmuje się, że do uzyskania ciąży powinno dojść po 3-4 próbach – fot. materiały udostępnione przez Partnera

W Polsce z problemem niepłodności boryka się około 1,5 mln par rocznie. Niektórym leczenie pomaga na tyle, że są w stanie począć dziecko naturalnie i utrzymać ciążę. Niestety części z nich realne szanse na rodzicielstwo dają przede wszystkim techniki wspomaganego rozrodu. Najczęściej stosowane są inseminacje i procedury in vitro. Czym są, czym się różnią, czy można wybrać, z której się skorzysta?

Dla wielu niepłodnych par realną szansę na macierzyństwo i ojcostwo, oprócz in vitro, dają też inseminacje. Na wielu forach padają pytania: co wybrać – inseminacje czy in vitro? Co jest lepsze? Która procedura daje większe szanse? Razem ze specjalistami z klinik leczenia niepłodności InviMed postaramy się odpowiedzieć na te pytania.

Na początek – diagnoza

Każdy z nas zna parę, która boryka się z niepłodnością, tzn. od przynajmniej roku bezskutecznie stara się o dziecko. Mogą to być osoby, które starają się o pierwszego potomka, ale też pary, mające problem z naturalnym poczęciem drugiego lub kolejnego dziecka (to tzw. niepłodność wtórna).

– W klinikach leczenia niepłodności InviMed pary, które od dłuższego czasu bezskutecznie starają się o dziecko, są przede wszystkim diagnozowane. Postawienie właściwej diagnozy jest kluczowe dla decyzji o kolejnych krokach i wdrażanym leczeniu.

Wielu osobom może wystarczyć np. uregulowanie gospodarki hormonalnej i dokładne określenie dni płodnych, innym pomogą inseminacje domaciczne, a niektórzy już na drugiej wizycie mogą usłyszeć o in vitro. Niestety takie przypadłości jak np. bardzo zaawansowana endometrioza, niedrożne i uszkodzone oba jajowody lub bardzo słabe parametry nasienia w zasadzie wykluczają inne metody zapłodnienia – tłumaczy dr Robert Gizler, ginekolog i dyrektor medyczny kliniki InviMed we Wrocławiu.

~~Zobacz też: Jak przygotować się do inseminacji?~~

Co to jest inseminacja?

Zarówno inseminacja, jak i in vitro są technikami wspomaganego rozrodu. Inseminacja to bezpośrednie umieszczenie w drogach rodnych kobiety odpowiednio przygotowanego nasienia. Inseminacje domaciczne w leczeniu niepłodności stosuje się od dziesiątek lat. Są bezpieczne, nie wymagają bardzo złożonego przygotowania, a sam zabieg jest bezbolesny i szybki.

Zabieg polega na umieszczeniu w macicy próbki nasienia zawierającej plemniki, które wcześniej zostały wyselekcjonowane i odpowiednio przygotowane w laboratorium. Nasienie umieszcza się w macicy, stosując cienki silikonowy cewnik. Inseminacje wykonuje się w cyklach naturalnych lub po wcześniejszej stymulacji jajeczkowania.

Na czym polega in vitro?

In vitro (IVF) jest metodą zapłodnienia pozaustrojowego. Jego istotą jest połączenie plemnika i komórki jajowej w warunkach laboratoryjnych. Zapłodnienie pozaustrojowe poprzedza:

u kobiety – stymulacja hormonalna i punkcja, które mają na celu pozyskanie odpowiedniej liczby dojrzałych pęcherzyków z jajników zawierających kompetentne komórki jajowe;
u mężczyzny – oddanie nasienia lub w ciężkich przypadkach niepłodności męskiej, pobranie plemników bezpośrednio z jąder.

Zapłodnienie komórki jajowej in vitro oznacza skorzystanie z jednej z pięciu metod: mikromanipulacji ICSI, IMSI, PICSI, hbIMSI lub klasycznego zapłodnienia IVF. Zapłodnienie wykonywane jest przez doświadczonego embriologa w specjalnym laboratorium. Następnie zapłodniona komórka jest inkubowana. Okres hodowli trwa do 6 dni, w trakcie których wyznaczany jest dzień transferu zarodka do jamy macicy.

W wyniku procedury IVF oprócz zarodków przeznaczonych do tzw. świeżego transferu, w 60-70% uzyskuje się dodatkowe nadliczbowe zarodki, które są krioprezerwowane i mogą zostać wykorzystane w razie niepowodzenia transferu świeżego, co znacznie podwyższa skuteczność pojedynczego cyklu leczenia i nie wymaga przeprowadzania kolejnej stymulacji. Zdarza się, głównie z przyczyn medycznych (np. nieprawidłowy wzrost endometrium), że transfer świeży jest odwoływany, a zarodki, które były wybrane w pierwszej kolejności do transferu są krioprezerwowane i podawane w cyklu KET (kriotransfer). Tego rodzaju postępowanie kliniczne nie obniża szans na uzyskanie ciąży – tłumaczy Bartłomiej Wojtasik, starszy embriolog kliniczny ESHRE, zastępca dyrektora embriologii klinik InviMed.

~~Zobacz też: Jak przekonać partnera lub partnerkę do leczenia niepłodności?~~

Kiedy występują wskazania do inseminacji?

Najczęstszymi wskazaniami do inseminacji są:

umiarkowany czynnik męski,
endometrioza I lub II stopnia,
zdiagnozowane przeciwciała przeciwplemnikowe,
niepłodność idiopatyczna (jej przyczyna nie jest znana po wykorzystaniu dostępnej diagnostyki).

Umiarkowany czynnik męski jest najczęstszym wskazaniem do inseminacji u par, które od przynajmniej roku bezskutecznie starają się o dziecko. Stwierdza się go po wykonaniu badań nasienia – w przypadku zbyt małej ilości, słabszej ruchliwości i żywotności lub zaburzonej morfologii plemników.

W przypadku podjęcia leczenia metodą inseminacji, parametry nasienia muszą pozwalać na uzyskanie tzw. dawki inseminacyjnej, czyli ilości plemników, która pozwoli na uzyskanie ciąży, ze skutecznością charakterystyczną dla metody (10-20%).

Kiedy inseminacja nie ma sensu?

– Inseminacja nie ma sensu w przypadku niedrożności obu jajowodów lub ich usunięciu, niemożności wywołania owulacji, a także w przypadku III lub IV stopnia endometriozy u pacjentki. Nie wykonuje się jej również wtedy, gdy nasienie pacjenta jest bardzo słabe, np. w mililitrze jest mniej niż milion plemników. Jednocześnie są to najbardziej oczywiste wskazania do in vitro – tłumaczy dr Tomasz Rokicki, ginekolog i dyrektor medyczny kliniki InviMed w Warszawie.

In vitro stosuje się także jako kolejny – po inseminacjach – etap leczenia niepłodności technikami wspomaganego rozrodu. Parom, w przypadku których wcześniejsze leczenie nie przyniosło efektów lub stan kliniczny pacjentów uniemożliwia zajście w ciążę z zastosowaniem prostszych form leczenia, np. inseminacji, pozostaje już tylko jedno wyjście – in vitro.

~~Zobacz też: Kiedy inseminacja jest wskazana? A jakie czynniki decydują, że nie można jej wykonać u niepłodnych par?~~

Inseminacja a in vitro – co jest skuteczniejsze?

Inseminacje domaciczne można powtarzać wielokrotnie, jednak przyjmuje się, że do uzyskania ciąży powinno dojść po 3-4 próbach, dalsze powtórzenia są bardzo nisko rokujące. Kluczowym czynnikiem jest tutaj wiek pacjentki. Nie zaleca się kolejnych powtórzeń po wcześniejszych niepowodzeniach, jeżeli pacjentka zbliża się lub przekroczyła 35 rok życia.

Oprócz wieku i stanu klinicznego pacjentki, skuteczność zależy także od jakości nasienia oraz liczby dojrzałych pęcherzyków uzyskanych w wypadku zastosowania stymulacji hormonalnej – waha się między 10% a 20% na cykl.

Skuteczność in vitro również zależy od wymienionych wyżej czynników, jednak jest zdecydowanie wyższa. W najlepszych polskich klinikach sięga powyżej 40%.

– W InviMed aż 54% wszystkich cykli in vitro, które zostały przeprowadzone w latach 2015-2017 w klinikach InviMed zakończyło się urodzeniem dzieci. W pierwszym cyklu ciąże kliniczne są potwierdzane średnio w 57% przypadków, w drugim w 50%, a w trzecim w 43%. Przy czym jeden cykl IVF liczony jest do wykorzystania ostatniego dostępnego w tym cyklu, świeżego bądź zamrożonego zarodka – tłumaczy embriolog Bartłomiej Wojtasik.

Czy można od razu przejść do in vitro?

Wiele borykających się z niepłodnością par, porównując wyniki skuteczności inseminacji i in vitro, chciałoby od razu starać się o dziecko z wykorzystaniem najskuteczniejszej możliwej metody. Jednak wybór między inseminacją a in vitro często nie istnieje.

Pary, które już na początku swojej drogi nie mają oczywistych wskazań do in vitro (np. u kobiety występuje niedrożność tylko jednego jajowodu) zgodnie z prawem nie mogą od razu przejść do leczenia metodami zapłodnienia pozaustrojowego.

Decyzja o tym, czy stosowane są inseminacje czy in vitro zależy od:

konkretnych wskazań lekarskich,
sytuacji medycznej danej pary,
przebiegu wcześniejszego leczenia,
obowiązującego w Polsce prawa.

Zgodnie z Ustawą o leczeniu niepłodności z 2015 roku, leczenie niepłodności metodą in vitro jest możliwe w przypadku małżeństw i par w związkach nieformalnych, po wyczerpaniu innych metod leczenia prowadzonych przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

Wyjątkiem są sytuacje, w których wiadomo, że inne metody nie mają szansy powodzenia (np. inseminacja przy niedrożności obu jajowodów), a powód takiego stanu rzeczy został w pełni zdiagnozowany i odnotowany w dokumentacji medycznej.

~~Tu kupisz e-wydanie magazynu Chcemy Być Rodzicami~~

Tagi:

in vitro

inseminacja

invimed

zapłonienie pozaustrojowe

Chcemy Być Rodzicami

Jedyny magazyn poradnikowy dla starających się o dziecko. Starania naturalne, inseminacja, in vitro, adopcja.

Chcemy Być Rodzicami

19 marca 2019

Męskie sprawy

Suchość pochwy – problem nie tylko kobiet

fot. Fotolia

Suchość pochwy jest problemem, z którym spotykają się kobiety w różnych okresach życia. Najczęściej jest kojarzony z okresem okołomenopauzalnym i powodowany jest wygasaniem czynności jajników oraz zmniejszeniem poziomu estrogenów. Suchość dotyczy również młodszych kobiet, a warto szczególnie potraktować kobiety planujące potomstwo.

Nawilżenie pochwy a starania o dziecko

Dlaczego – w momencie starania o dziecko – jest ważne, by nawilżenie pochwy było na odpowiednim poziomie? Odpowiedź zawiera uzasadnienie dotyczące zarówno psychiki, jak i fizjologii. Z psychicznego punktu widzenia, dobrostan cytomorfologiczny pochwy oznacza, że kobieta nie martwi się o dyskomfort.

Jest to szczególnie istotne, ponieważ ból w trakcie stosunku powoduje blokadę, zwłaszcza że statystycznie szanse na powodzenie przy pierwszej próbie wynoszą 5–10%. Nie bez powodu wiele kobiet mówi wówczas właśnie o „próbach”, co nie kojarzy się z przyjemnym seksem.

Psychiczna blokada również prowadzi do nasilenia suchości. Fizjologicznie stosunek bez odpowiedniej wilgotności jest praktycznie niemożliwy. Właściwy śluz ważny jest również dla plemników, które potrzebują środka transportowego, żeby znaleźć się w pobliżu komórki jajowej.

~~Zobacz też: Lubrykant w staraniach o dziecko: pomaga czy przeszkadza?~~

Jak powinien wyglądać idealny preparat dla kobiet, które cierpią na suchość pochwy, zarazem starając się o dziecko?

Po pierwsze powinien być skuteczny. Odpowiedni lubrykant powinien przynosić szybką poprawę, czyli łagodzić uczucie pieczenia, swędzenia. Po drugie powinien być łatwy w użyciu. Bardzo dobrym rozwiązaniem jest używanie aplikatorów, które można wprowadzić do pochwy, a więc zastosować preparat w miejscu docelowym. Po trzecie musi być bezpieczny.

Dwa poprzednie warunki dotyczyły każdej pacjentki, która odczuwa skutki suchości pochwy. Bezpieczeństwo odnosi się już konkretnie do problemów z płodnością. Lubrykant dla par starających się o dziecko musi być bezpieczny dla kobiety, mężczyzny (a dokładnie jego nasienia) oraz dla rozwijającego się zarodka. Okazuje się, że preparatów o takiej charakterystyce nie ma prawie wcale.

Większość lubrykantów osłabia ruchliwość plemników, dodatkowo tworząc barierę blokującą im możliwość przemieszczania się, co jest warunkiem zapłodnienia! Dodatkowo preparaty te negatywnie wpływają na żywotność plemników, co powoduje, że możemy raczej mówić o działaniu antykoncepcyjnym lubrytantów niż o tym, że wspomagają płodność.

~~Zobacz też: Jak dbać o męską płodność? Kilka wskazówek na dobry początek~~

FertilSafe Plus

Aby pomóc parom starającym się o dziecko w pokonaniu trudności z suchością pochwy, został stworzony FertilSafe Plus. Preparat ten spełnia wszystkie wymogi bezpiecznego lubrykantu. Przynosi szybkie nawilżenie i jest łatwy w użyciu.

Dostępny jest w postaci tuby z aplikatorem wielorazowego użytku oraz pojedynczych aplikatorów. FertilSafe Plus jest bezpieczny, co zostało potwierdzone w badaniach klinicznych. Nie zawiera parabenów i posiada odpowiednie pH i osmolarność, zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia.

Zachęcamy do odwiedzenia strony www.fertilman.pl i zapoznania się z poradnikiem dotyczącym męskiej niepłodności.

~~E-wydanie Magazynu Chcemy Być Rodzicami kupisz tutaj.~~

Tagi:

FertilMan Plus

lubrykanty w staraniach o dziecko

Medimes

ruchliwość plemników

suchość pochwy

Chcemy Być Rodzicami

Jedyny magazyn poradnikowy dla starających się o dziecko. Starania naturalne, inseminacja, in vitro, adopcja.

Przeczytaj również

„Wszystko robiliśmy sami”. Wywiad z założycielem Kriobanku, profesorem Waldemarem Kuczyńskim

Kriobank to pierwszy w Polsce prywatny ośrodek leczenia niepłodności. W tym roku klinika obchodzi 30-lecie istnienia. Z założycielem Kriobanku – prof. Waldemarem Kuczyńskim – rozmawialiśmy o historii placówki i pierwszym […]

„To jest jak hazard”. Rozmowa o in vitro, adopcji i macierzyństwie z Izą, autorką „Krótkiego Bloga”

Z Izą, autorką krótkiblog.pl, najbardziej poruszającego bloga o niepłodności, o jej drodze do macierzyństwa, rozmawiała Jolanta Drzewakowska. CHaBeR News https://www.chcemybycrodzicami.pl/wp/wp-content/uploads/2016/07/pop-up-foto.jpg Jesteś dla nas ważna! Chcemy być z Tobą w kontakcie, […]

Trudne emocje w leczeniu niepłodności – jak sobie z nimi radzić?

Diagnoza niepłodności, z psychologicznego punktu widzenia, jest sytuacją kryzysową, w której zawodzą dotychczas stosowane środki zaradcze. Bezskutecznym staraniom o dziecko towarzyszy stres, strach, poczucie utraty kontroli, spadek samooceny, zmiany w […]

CHaBeR News

Jesteś dla nas ważna!

Umowy

Magda Dubrawska

Najnowsze

Najnowszy numer

CHaBeR News

Jesteś dla nas ważna!

CHaBeR News

Jesteś dla nas ważna!

Rozłąka, która była początkiem nowego

Do pełni szczęścia brakuje małego cudu

Marita i Adam zbierają na in vitro

Anna Wencławska

Najnowsze

Najnowszy numer

CHaBeR News

Jesteś dla nas ważna!

CHaBeR News

Jesteś dla nas ważna!

Rola położnej w leczeniu niepłodności

Położna – powierniczka

Wsparcie położnej podczas badań

Wieź położnej i pacjentki

Ekspert

materiał prasowy

Najnowsze

Najnowszy numer

CHaBeR News

Jesteś dla nas ważna!

CHaBeR News

Jesteś dla nas ważna!

Na początek – diagnoza

Co to jest inseminacja?

Na czym polega in vitro?

Kiedy występują wskazania do inseminacji?

Kiedy inseminacja nie ma sensu?

Inseminacja a in vitro – co jest skuteczniejsze?

Czy można od razu przejść do in vitro?

Chcemy Być Rodzicami

Najnowsze

Najnowszy numer

CHaBeR News

Jesteś dla nas ważna!

CHaBeR News

Jesteś dla nas ważna!

Nawilżenie pochwy a starania o dziecko

Jak powinien wyglądać idealny preparat dla kobiet, które cierpią na suchość pochwy, zarazem starając się o dziecko?

FertilSafe Plus

Chcemy Być Rodzicami

Najnowsze

Najnowszy numer

CHaBeR News

Jesteś dla nas ważna!

Przeczytaj również

„Wszystko robiliśmy sami”. Wywiad z założycielem Kriobanku, profesorem Waldemarem Kuczyńskim

„To jest jak hazard”. Rozmowa o in vitro, adopcji i macierzyństwie z Izą, autorką „Krótkiego Bloga”

Trudne emocje w leczeniu niepłodności – jak sobie z nimi radzić?

Przeczytaj

Jakie badania warto wykonać po poronieniu? Radzi lekarz

„Wszystko robiliśmy sami”. Wywiad z założycielem Kriobanku, profesorem Waldemarem Kuczyńskim

Gdy najmłodsi odchodzą – rola hospicjum dla dzieci