Kobiety szczerze o poronieniu. Zobacz kulisy kampanii „Project Benjamin”

Celem projektu jest przygotowanie kobiet na reakcje środowiska na wieść o utracie ciąży. Kampania ma również na edukować społeczeństwo na temat emocji, które towarzyszą kobiecie po poronieniu.

„Jedna na cztery ciąże kończy się poronieniem lub śmiercią dziecka. Czy znasz jednak kobiety, które odważyły się o tym mówić?” – pisze na Facebooku organizatorka akcji „Project Benjamin”.

Inicjatorką projektu jest Dana Dewedoff-Carney, założycielka organizacji RISE For Women. Dana straciła dziecko będąc w drugim trymestrze ciąży. Właśnie to bolesne doświadczenie było impulsem do rozpoczęcia akcji.

„To” było naszym synem

– Wiele w życiu przeszłam. Jednak nic może równać się z momentem, w którym dowiedziałam się, że nasz synek odszedł – mówi Dewedoff-Carney. – Poszłam na cotygodniową, rutynową kontrolę.W tym dniu przyjęła mnie inna lekarka, widziałam ją pierwszy raz w życiu. Lekarka odkryła, że serce dziecka nie bije – opowiada Dana.

– Krzyknęłam, płakałam (…). Najgorsze nastąpiło, gdy lekarka powiedziała, że to było „niewłaściwe dziecko” i moje ciało zrobiło to specjalnie, żeby się „tego” pozbyć. „To” było naszym synem. Naszą nadzieją, marzeniami, przyszłością. Wszystko przepadło – wyznaje.

Kobieta postanowiła stworzyć niepowtarzalną sesję zdjęciową, która upamiętniłaby jej synka oraz wszystkie inne zmarłe dzieci kobiet biorących udział w projekcie.

Stworzyłam kampanię, aby uświadomić społeczeństwo, w jaki sposób rozmawiamy na temat ciąży i śmierci dziecka. Prawda jest taka, że nie potrafimy o tym mówić. To nadal temat tabu. Mówimy kobietom, że nie powinny informować otoczenia o ciąży, dopóki nie będą w „bezpiecznej strefie” i nie upewnią się, że wszystko jest w porządku. Dlatego kobiety, które poroniły i nie powiedziały nikomu o ciąży, cierpią w milczeniu. Czują, że nie mogą rozmawiać na ten temat z ludźmi. Ten projekt udowadnia, że nie ma żadnej „bezpiecznej strefy”. Ludziom, którzy doświadczyli straty, mówimy czasem bez zastanowienia rzeczy, które mogą ranić – wyjaśnia Dana Dewedoff-Carney.

Poronienie i strata dziecka – kampania „Project Benjamin”

W sesji Dany wzięły udział kobiety, które doświadczyły poronienia. W rękach trzymają tabliczki ze słowami, które usłyszały po poronieniu.

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że Michelle ma „perfekcyjne życie”. Świetna praca, uśmiech na ustach. Prawda jest taka, że w 2012 roku Michelle straciła swoją córkę Micah. Tę stratę przeżywa każdego dnia.

W wieku 15 lat Aubrey usłyszała, że jej dziecko to „nie dziecko”. Miała aborcję. Wiele lat później poroniła. Ponownie usłyszała: „to nie jest dziecko”.

Wiele osób powiedziało do Christiny: „[Twój syn – red.] potrzebuje brata”. Nikt z nich nie wie, że Christina doświadczyła przedwczesnego porodu i poronienia.

Komentarz, który zabolał Darę Sawyer najbardziej brzmiał: „Masz takie szczęście! Masz i chłopca, i dziewczynkę!” W rzeczywistości Dara urodziła dwóch chłopców i dziewczynkę. Jeden z nich jest aniołkiem.

Christina często słyszy: „widocznie tak musiało być” w odniesieniu do śmierci jej syna Huntera Anthony’ego (25 tygodni i 2 dni ciąży).

O przedwcześnie urodzonym Lennonie ludzie mówią: „przecież on nigdy nie żył”. To Morgan boli najbardziej.

„Przestań publikować zdjęcia swojego zmarłego dziecka” usłyszała Collen. Jej córka przyszła na świat za wcześnie.

Nie jesteś sama

Dana oraz kobiety biorące udział w kampanii „Project Benjamin” mówią głośno: jeżeli poroniłaś lub straciłaś dziecko, pamiętaj, że nie musisz zmagać się z tym sama. Jeżeli nie możesz zwrócić się do partnera, rodziny lub znajomych, warto poprosić o pomoc specjalistę.

O ile utrata dziecka na zawsze pozostanie częścią twojej historii, pamiętaj, że nie musi stać się jej ostatnim rozdziałem.

Źródło: aplus.com

Dostęp dla wszystkich

Wolny dostęp

Ten materiał dostępny jest dla wszystkich czytelników Chcemy Być Rodzicami. Ale możesz otrzymać więcej posiadając Kontro Premium!

Sprawdź Konto Premium Zaloguj się