Pomocy, mam PMS! – przyczyny, objawy, metody wsparcia

Na zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS) składają się objawy zarówno z obszaru somatycznego, jak i psychicznego. Są one związane z fazą lutealną kobiecego cyklu i – co ważne – podkreśla się, że dotyczą tylko cykli owulacyjnych. Symptomy obecne są przez kilka-kilkanaście dni, zwykle najintensywniej objawiają się na dwa dni przed wystąpieniem miesiączki, a złagodzeniu ulegają wraz z jej zakończeniem.

Co jest przyczyną PMS?

Nie ma jednej teorii, chociaż – jak zostało to już wspomniane – jako czynnik ryzyka wystąpienia zespołu napięcia przedmiesiączkowego wskazuje się cykle owulacyjne. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że nie wszystkie miesiączkujące i owulujące kobiety mierzą się z PMS, w ich etiologii podkreśla się także predyspozycje genetyczne oraz wyjątkową wrażliwość na zmiany hormonalne, jakie zachodzą w trakcie cyklu. Co jeszcze zwiększa ryzyko wystąpienia PMS? Są to m.in. wysoka masa ciała oraz stres.

Warto również podkreślić, że u kobiet, u których szczególnie silne są zwłaszcza symptomy psychiczne, może pojawić się rozpoznanie tzw. przedmiesiączkowego zaburzenia dysforycznego (PMDD). Problem ten dotyczy nawet 2-6 proc. kobiet w wieku reprodukcyjnym.

Objawy PMS

Jeśli specjalista chce postawić kliniczne rozpoznanie PMS lub PMDD, symptomy muszą występować cyklicznie i być związane z konkretną fazą cyklu menstruacyjnego, a ustępować zaraz po końcu miesiączki. Powinno się także wykluczyć inne choroby lub zaburzenia – np. związane z obszarem psychicznym, jak depresja czy zaburzenia lękowe, ale też z endometriozą, chorobami autoimmunologicznymi czy zaburzeniami w pracy tarczycy.

Co istotne, zwykle dana kobieta ma swój „zestaw” symptomów, który jest stały i powtarzający się. Na jakie zatem objawy PMS zwraca się szczególną uwagę?

• drażliwość i uczucie gniewu
• zwiększony niepokój
• nastrój depresyjny i płaczliwość
• podwyższony poziom wrażliwości
• niechęć do zbliżeń seksualnych
• trudności z koncentracją i uwagą
• bóle brzucha i w dolnej części pleców
• tkliwość piersi
• zatrzymanie płynów
• uczucie wzdęcia
• zaparcia
• bóle głowy
• zwiększona senność lub przeciwnie – bezsenność
• zwiększony apetyt

Co łagodzi zespół napięcia przedmiesiączkowego?

Być może tego typu wskazówki wydają się banalne, ale najmniej inwazyjne metody często są naprawdę skuteczne. Owszem, zanim zaczną dawać oczekiwane efekty, musi upłynąć trochę czasu, ale chyba warto spróbować?

• zdrowa dieta – w której unika się soli, a stawia się na produkty bogate m.in. w magnez, wapń oraz witaminę E
• zioła – pomóc może chociażby niepokalanek
• rezygnacja z używek
• regularne ćwiczenia
• odpowiednia ilość snu – wskazuje się, że osoby dorosłe powinny spać 7-9 godzin dziennie
• redukcja stresu i nauka relaksacji – ważne zwłaszcza w drugiej fazie cyklu
• farmakoterapia – jeśli objawy są wyjątkowo silne i zaburzają codzienne funkcjonowanie, wskazane mogą okazać się m.in. leki hormonalne lub przeciwdepresyjne (zawsze decyduje się o nich wspólnie z lekarzem!)

Źródła:

Tkaczuk-Włach, J., Sobstyl, M., Syty, K., Łepecka-Klusek, C., Jakiel, G., Zespół napięcia przedmiesiączkowego, Przegląd Menopauzalny 2009; 6: 339-343 [dostęp: 29.06.2020] LINK

Krawczyk, E., Rudnicka-Drożak, E., Zespół napięcia przedmiesiączkowego, Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2011, Tom 17, Nr 3, 145-147 [dostęp: 29.06.2020] LINK

Dostęp dla wszystkich

Wolny dostęp

Ten materiał dostępny jest dla wszystkich czytelników Chcemy Być Rodzicami. Ale możesz otrzymać więcej posiadając Kontro Premium!

Sprawdź Konto Premium Zaloguj się