Poronieniem nazywamy samoistne zakończenie ciąży przed 22. tygodniem, a następujące co najmniej trzy po sobie takie incydenty klasyfikowane są jako poronienia nawracające – dotyczą one ok. 0,4% kobiet. Jakie badania warto wykonać po poronieniu?
Poronienia samoistne są najczęstszym powikłaniem w położnictwie i średnio co czwarta kobieta, która była w ciąży, utraciła ją. Poronienia są jedną z przyczyn niemożności donoszenia ciąży i urodzenia zdrowego dziecka, dlatego należy ten problem rozpatrywać w kontekście medycznym, rodzinnym oraz społecznym i psychologicznym.
Jakie badania warto wykonać po poronieniu?
Profilaktyka poronień uwzględnia profesjonale poradnictwo małżeńskie, szczepienia ochronne[1], pakiet badań ogólnych dla kobiety oraz badanie ginekologiczne w okresie koncepcyjnym.
Wykonywane badania mają na celu wykrycie najczęstszych przyczyn poronień – zaburzeń metabolicznych i endokrynologicznych, utajonych zakażeń, wad wrodzonych narządów rodnych oraz rodzinnych zaburzeń genetycznych.
Ważnym aspektem we wczesnych poronieniach są zaburzenia immunologiczne, które nadal nie są całkowicie poznane, a diagnostyka i leczenie ograniczone – dlatego w wyselekcjonowanych przypadkach należy prosić o konsultację immunologa klinicznego. Należy podkreślić, że każde poronione jajo płodowe powinno być przekazane do badania histopatologicznego w celu weryfikacji rozpoznania.
Po pierwsze ukierunkowana diagnostyka
W przypadku nawracających poronień należy powtórnie przeanalizować obecną sytuację kliniczną interpretując aktualne badania ogólne i specjalistyczne. Nierzadko konieczne jest rozszerzenie diagnostyki, szczególnie pomocnymi może być hydrosonografia 3D, histeroskopia oraz ocena obecności przeciwciał antyfosfolipidowych.
Ukierunkowana diagnostyka pozwala na określenie przyczyny poronień oraz wdrożenie celowanego leczenia. Postępowanie diagnostyczne każdorazowo jest uzależnione od wywiadu lekarskiego oraz historii medycznej i indywidualizowane do obecnej sytuacji. Wykonywanie badań na własną rękę może okazać się kosztowne, bezcelowe i przedłużające właściwą drogę diagnostyczną.
W obecnej dobie, kiedy to ruchy pseudomedyczne cieszą się dużym zainteresowaniem i poparciem społeczeństwa, apeluję do wszystkich o zdrowy rozsądek oraz w najlepszym interesie pacjentek i pacjentów o zaufanie medycynie opartej na faktach (ang. evidence-based medicine, EBM).
Opracowano na podstawie: Ciąża wysokiego ryzyka pod red. Grzegorza H. Bręborowicza, wydanie III uaktualnione i rozszerzone, 2010, Poznań
Autor: Mateusz Klimek
[1]Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 23 września 2010 r. w sprawie standardów postępowania oraz procedur medycznych przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu opieki okołoporodowej sprawowanej nad kobietą w okresie fizjologicznej ciąży, fizjologicznego porodu, połogu oraz opieki nad noworodkiem. https://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20101871259&type=2
Dostęp dla wszystkich
Wolny dostęp
Ten materiał dostępny jest dla wszystkich czytelników Chcemy Być Rodzicami.
