Na czym polega in vitro (zapłodnienie pozaustrojowe) – czyli in vitro krok po kroku

Co to jest in vitro

In vitro to metoda zapłodnienia. W większości sytuacji do zapłodnienia dochodzi w warunkach naturalnych, czyli podczas seksu. Są jednak pary, którym podczas starań o dziecko musi pomóc medycyna. In vitro polega bowiem na tym, że do połączenia plemnika i komórki jajowych dochodzi poza ciałem kobiety. Połączenie tych dwóch gamet (czyli komórek rozrodczych) odbywa się w laboratorium, w szalce Petriego

In vitro jest techniką rozrodu wspomaganego medycznie i metodą objawowego leczenia niepłodności. Oznacza to, że nie musi być wskazana czy wyleczona przyczyna niepłodności, by móc zastosować in vitro i by para mogła niedługo cieszyć się dzieckiem.

Krok 1

Pierwszym krokiem zawsze musi być wizyta u lekarza specjalisty, najczęściej w klinice leczenia niepłodności. Dobry lekarz przy stwierdzeniu problemów z płodnością (rok regularnego seksu bez zabezpieczenia a ciąży nadal nie ma) powinien wysłać kobietę na badania hormonalne i cytologię a mężczyznę na badania nasienia.

Podczas drugiej wizyty lekarz może zalecić parze przeprowadzenie badań wirusologicznych, a kobiecie morfologię i grupę krwi oraz ustalić przyjmowanie leków do stymulacji.

Krok 2

Kobieta rozpoczyna przyjmowanie leków, czyli terapię hormonalną. Dzięki lekom zwiększy się ilość dojrzałych komórek jajowych i będą one gotowe do zapłodnienia.

Rozpoczyna się również monitoring cyklu. Trzeba wiedzieć, jak komórki dojrzewają i dlatego wykonuje się kilka badań USG (od 2-4)

Krok 3

Aby doszło do zapłodnienia poza ciałem kobiety, obie komórki rozrodcze muszą się znaleźć w tym samym czasie i miejscu. W tym celu lekarze muszą pobrać komórki jajowe z ciała kobiety. Odbywa się to za pomocą punkcji, która polega na wkłuciu się do jajników i pobraniu płynu pęcherzykowego z komórkami jajowymi.

Jednocześnie, w osobnym, specjalnie do tego przeznaczonym pokoju, mężczyzna oddaje nasienie. Przy czym zalecana jest wcześniej kilkudniowa abstynencja seksualna.

Krok 4

To jest moment na in vitro – czyli zapłodnienie w szkle. Pobrane komórki rozrodcze trafiają do laboratorium. W tym właśnie miejscu embriolog wybiera najlepszy plemnik (patrzy jak wygląda i jak się rusza) i łączy go z komórką jajową (to jest ten moment, który widzimy na zdjęciach ilustrujących in vitro)

Powstaje zarodek.

Krok 5

Zarodek, jeden lub kilka, trafia do specjalnego inkubatora, gdzie się rozwijają. Lekarze mogą patrzeć, jak zarodki rosną i dojrzewają. W laboratoriach stosuje się metodę dwudziestoczterogodzinnej obserwacji zarodków. Dzięki temu lekarz widzi, czy zarodek rozwija się prawidłowo i czy dobrze przeszedł przez wszystkie fazy rozwoju. Zwiększa to szanse powodzenia całego zabiegu o kilka procent.

Czas inkubacji zarodka to od 2 do 5 dni. W drugiej, trzeciej lub piątej dobie lekarz za pomocą specjalnego cewnika umieszcza zarodek w jamie macicy.

Jeśli podczas punkcji została pobrana więcej niż jedna komórka jajowa i powstało więcej zarodków, pozostałe zarodki zostają zamrożone.

Krok 6

To krok najtrudniejszy dla pacjentów. Oczekiwanie.

Po ok. 12 dniach jest robiony test z krwi potwierdzający ciążę.

Krok 7

Ciąża. Oczywiście nie każdy zabieg in vitro kończy się ciążą. Obecnie skuteczność polskich klinik oscyluje wokół 30%. Najlepsze osiągają nawet 40%.

Jeśli zostały zamrożone zarodki, a zabieg się nie udał, kobieta nie musi przechodzić przez stymulację (krok 2) i przez punkcję (krok 3). Co ciekawe, zamrożenie zarodków (krioprezerwacja) nie zmniejsza skuteczności zabiegu, są nawet badania wskazujące minimalnie większe szansę na ciążę w przypadku zabiegu z użyciem zamrożonych zarodków.

Więcej o in vitro przeczytacie tutaj

Dostęp dla wszystkich

Wolny dostęp

Ten materiał dostępny jest dla wszystkich czytelników Chcemy Być Rodzicami. Ale możesz otrzymać więcej posiadając Kontro Premium!

Sprawdź Konto Premium Zaloguj się